Titreme - Belirtileri

Sinir sistemi bozukluğundan dolayı genellikle ellerin, bazen de sesin, başın ve uzuvların titremesi durumudur.

Titreme

Temel titreme, ritmik titremeye neden olan bir sinir sistemi bozukluğudur. Temel titreme vücudun herhangi bir kısmını etkileyebilir fakat genellikle ellerde olur. Özellikle bardaktan bir şey içmek, ayakkabı bağlarını bağlamak, yazmak ve tıraş olmak gibi basit işleri yaparken meydana gelir. Temel titreme başı, sesi, kolları ve bacakları etkileyebilir. Her ne kadar genelde tehlikeli bir tıbbi durum olmasa da temel titreme zamanla kötüleşir ve bazı insanlarda şiddetli hale gelebilir. Temel titremenin nedeni başka hastalıklar değildir; bazen Parkinson hastalığıyla karıştırılır. Her yaşta ortaya çıkabilir ama genel olarak yaşlı insanlarda daha yaygındır.

  • Yavaş yavaş başlar.
  • Hareketle kötüleşir.
  • Genellikle ilk önce ellerde başlar, önce bir eli ardından iki eli birden etkiler.
  • Başın öne arkaya sallanması şeklinde olabilir.
  • Duygusal stres, yorgunluk, kafein veya uç sıcaklıklar titremeyi azdırır.
Birçok insan titremeyi, Parkinson hastalığıyla ilişkilendirir ancak bu iki bozukluk birbirlerinden üç şekilde farklıdır: 
  1. Ellerin temel titremesi genel olarak eller kullanıldığı zaman meydana gelir. Parkinson titremesi ise eller iki yanda asılıyken veya kucakta dinlenirken daha belirgindir.
  2. Temel titreme başka hastalıklara neden olmaz, oysa Parkinson hastalığı kambur bir duruş, yavaş hareketler ve ayak sürtmeyle ilişkilidir. Ne var ki bazen temel titremesi olan insanlar da sarsak yürüyüş (ataksiya) gibi başka nörolojik belirtiler geliştirebilirler.
  3. Temel titreme elleri, başı, sesi ve bacakları kapsayabilir. Parkinson hastalığının neden olduğu titreme elleri etkiler ama başı ve sesi etkilemez.
Temel titreme vakalarından yaklaşık yarısına, görünüşe göre genetik bir mutasyon neden olmaktadır. Buna ailesel titreme denir. Bilinen bir genetik mutasyonu olmayan insanlarda temel titremeye neden olan şey ise açık değildir.

Risk faktörleri
  • Genetik mutasyon: Kalıtsal temel titreme bir otozomal baskın bozukluktur, yani hastalığın çocuğa geçmesi için sadece tek bir ebeveynden bozuk gen alması yeterlidir. Eğer temel titreme genetik mutasyonu olan bir ebeveyni varsa bozukluğun kişide ortaya çıkma ihtimali yüzde 50''dir.
  • Yaş: Temel titreme en yaygın olarak orta yaş ve yaşlılarda görülmektedir.
Komplikasyonlar
Temel titreme ölümcül değildir fakat belirtiler zamanla kötüleşmektedir. Eğer titreme şiddetliyse şunlar çok zor yapılabilir: 
  • Dökmeden bir bardağı veya kupayı tutmak
  • Normal bir şekilde yemek yemek
  • Tıraş olmak veya makyaj yapmak
  • Ses telleri veya dil etkileniyorsa konuşmak
  • Yazmak (El yazısı giderek büyür, titrek ve okunmaz hale gelir)
Testler ve Teşhis
Temel titreme için özel bir test yoktur. Teşhisi kesinleştirmek, belirtilere sebep olan diğer hastalıkları eleme meselesidir. Nörolojik muayene sinir sisteminin işlevini şunlara bakarak kontrol eder: 
  • Tendon refleksleri
  • Kas kuvveti ve gerginliği
  • Bazı duyuları hissedebilme yeteneği
  • Duruş ve koordinasyon
  • Yürüyüş
Aşağıdaki problemleri teşhis etmek amacıyla idrar ve kan testi yapılabilir: 
  • Tiroit hastalığı
  • İlaç yan etkileri
  • Performans testleri
Doktor titremeyi değerlendirmek için hastadan şunları isteyebilir: 
  • Bir bardaktan bir şeyler içmek
  • Kolları öne doğru uzatmak
  • Yazmak
  • Bir spiral çizmek
Temel titremesi olan bazı insanların belirtileri hafifse tedavi gerektirmeyebilir. Fakat temel titreme çalışmayı ve gündelik faaliyetleri zorlaştırıyorsa, doktorla tedavi seçenekleri konuşulabilir.

İlaçlar
  • Beta blokerler: Normalde yüksek tansiyonu tedavi etmek için kullanılan beta blokerler bazı insanlarda titremeleri gidermeye yardım etmektedir. Astımı, şeker hastalığı ve kimi kalp problemleri olan kişiler için bunlar bir seçenek olmayabilir.
  • Nöbet ilaçları: Epilepsi ilaçları, beta blokerlere yanıt vermeyen insanlarda etkili olabilir. Önemli yan etkiler; sersemlik, grip benzeri belirtilerdir. Bunlar çok kısa sürede ortaya çıkarlar.
  • Sakinleştiriciler: Bazen doktorlar titremeleri kaygı veya gerginlikle kötüleşen insanlara sakinleştirici ilaçlar verebilir. Yan etkileri ise kafa karışıklığı ve hafıza kaybıdır. Bu ilaçlar alışkanlık yaptığı için ihtiyatlı kullanılmalıdır.
  • Botulinum toksin A (Botoks) enjeksiyonları: Yüz kırışıkları tedavisinde kullanılan botoks, özellikle baş ve ses titremesi olan insanlarda faydalı olabilmektedir. Botoks enjeksiyonları yapıldıktan sonraki üç ay süresince problemleri dindirebilir. Fakat el titremeleri için kullanılırsa bazen parmaklarda kuvvetsizliğe neden olabilir.
Terapi
Fizik terapi egzersizleri bazen titremeyi azaltıp koordinasyonu ve kas kontrolünü artırabilir. Meslek terapistleri, titremelerin gündelik işler üzerindeki olumsuz etkisini azaltmak için aşağıdaki uyum tekniklerinden bazılarını önerebilirler:
  • Daha ağır bardaklar, daha ağır çatal ve bıçak
  • Bilek ağırlıkları
  • Daha büyük yazma araçları
Ameliyat
Titremeleri kötürüm edici boyutlarda olup, ilaçlara yanıt vermeyen insanlar için ameliyat bir seçenek olabilir. Bu tür ameliyata derin beyin stimülasyonu denir. Derin beyin stimülasyonunda talamusa – beynin titremelere neden olan kısmı – uzun ince bir elektrik uç sokulur. Bu uçtan gelen bir tel, göğüsteki tünelden geçirilir, göğüs kısmına bir hız belirleyici cihaz konur. Cihaz, talamustan gelen ve titremelere neden olan sinyalleri kesintiye uğratan acısız elektrik itkiler verir.

Ameliyatın motor kontrol veya konuşma problemleri, dengeyle ilgili sorunlar, geçici ya da kalıcı kognitif yetersizlik (örneğin öğrenme zorlukları ve görme problemleri) gibi yan etkileri olabilir. Bununla birlikte derin beyin stimülasyonu çok etkilidir ve söz konusu yan etkiler nadirdir.

Hayat Tarzı ve Ev tedavileri
Aşağıdaki öneriler bazen titremeleri azaltabilir veya giderebilir:
  • Kafeinden uzak durmak: Kafein vücudun daha fazla adrenalin üretmesine neden olur ki bu da titremeyi kötüleştirir. Başka uyarıcılardan da uzak durulmalıdır.
  • Alkolü dikkatle kullanmak: Bazı insanlar, titremelerinin alkol tükettikten sonra biraz azaldığını gözlemlemiştir ancak içki içmek, temel titremesi olan insanlar için iyi bir çözüm değildir. Çünkü alkolün etkisi geçmeye başladığında titremeler daha da kötüleşmektedir. En önemlisi de titremelerin azalması için giderek daha fazla alkole ihtiyaç duyulur ve bu da kronik alkolizme yol açabilir. Eğer temel titreme varsa ya arada bir içilmeli ya da hiç içilmemelidir.
  • Gevşemeyi öğrenmek: Stres, titremeleri kötüleştirirken, gevşemek iyileştirmektedir. Stresi tümüyle engellemek mümkün olmasa da bir dizi gevşeme tekniği kullanılarak strese nasıl tepki verileceği belirlenebilir. Birçok insan ayrıca fiziksel egzersizin –yürümek, koşmak, yüzmek ve bisiklet sürmek– çok rahatlatıcı olduğunu tecrübe etmektedir.
  • İyi dinlenmek: Yorgunluk, titremeleri azdırabilir. Her akşam en az yedi saat sağlam bir uyku çekilmelidir. Eğer kişi uykuya geçmede zorluk çekiyorsa, sürekli uyanıyor veya çok erken uyanıp tekrar uyuyamıyorsa, doktorla görüşmelidir.
Titremenin alternatif tedavileri arasında sert hava koşullarından kendini korumak, sıcak çay içmek ve uygun diyet değişiklikleri yapmak yer alır. Ayurvedik tedavide, yağ dokusunu harekete geçirmek ve fazla terin vücuttan atılmasını teşvik etmek için, svedana olarak adlandırılan fomentasyon terapisi uygulanabilir. Svedana vücuttaki sertliği, ağırlığı ve soğukluğu gidermek için kullanılır. Geleneksel Çin tıbbında, titreme şikayeti olan kişiye ısıtıcı gıdalar tüketmesi ve soğuk gıdalardan kaçınması tavsiye edilir. Soğuk veya sıcak sınıflandırması, gıdanın gerçek sıcaklığı yerine onun iç etkisini tarif etmek için kullanılır. Genel olarak, Çin tıbbı soğuk ya da çiğ gıdalar yerine pişmiş yiyecekler önerir. Ayurvedada vücutta soğukluğu ve hareketsizliği gidermek ve iç ısı üretmek için eşit miktarlarda zencefil, karabiber ve pippali (Hindistan ve Java'ya özgü uzun bir biber) içeren Ayurvedik trikodu formülü önerilir.

Bitkisel Tedavi
Aşağıdaki diyet değişiklikleri üşüme ve soğuk intoleransını önlemek için tavsiye edilir:
  • Alkol ve kafein alımının sınırlandırılması ve tütün ürünlerinden kaçınılması. Bu kimyasallar soğuk intoleransını artırır.
  • Zencefil (Çin ve Amerikan Yerli tıbbında ısıtıcı olarak kullanılan bir bitki) ya da papatya gibi bitkiler içeren sıcak çaylar içmek.
  • Günlük multivitamin ya da B-kompleks ile C vitamini alınması. B vitamini eksikliği olan kişiler genellikle soğuğa karşı duyarlı olur.

Yorumlar

© 2013 alternatifterapi.com Tüm hakları saklıdır.

Eleman Türkiye