Şelasyon terapisinin her yıl uygulanan yüz binlerce bypass ameliyatı ve anjioplastiye bir alternatif olabileceğine dair gün geçtikçe giderek artan bilimsel kanıt bulunmaktadır. Şelasyon tedavisi geleneksel olarak vücudu zehirleyen bir toksik metalin başka bir kimyasal molekül kullanarak vücuttan uzaklaştırılması esasına dayanır. Michigan Detroit'ten Providence Hastanesi Klinik Araştırma Şefi Dr.Norman Clarke, tesisat boruları ve kazanlardan kalsiyumu uzaklaştırmak için kullanılan EDTA (etilendiamin tetraasidik asit)'nın aynı şekilde aterosklerozlu hastalarda kalsiyum plaklarının uzaklaştırılmasında faydalı olabileceğini öne sürmüştür. Yaptığı çalışmalar bu teorisini desteklemiş, Dr.Clarke tarafından tedavi edilen anjina hastalarının göğüs ağrıları büyük ölçüde olarak düzelmiştir.
Damar tıkanıklıkları, periferik damar hastalığı (bacaklarda ağrıya yol açıp, ileride kangrene neden olabilir), felç, kalp krizleri gibi ateroskleroz ile bağlantılı rahatsızlıkların tedavisinde EDTA'lı şelasyon tedavisinin güvenilirliği ve etkinliği kanıtlanmıştır. Günümüz ilaç güvenlik standartlarına göre aspirin neredeyse EDTA'dan 3.5 kat daha fazla toksiktir. Her bir şelasyon tedavisinde EDTA intravenöz olarak (damar içinden) uygulanır ve bu sayede arter duvarlarında birikmiş olan kalsiyum ve plak uzaklaştırılır; ardından da istenmeyen kimyasal bileşikler idrar yoluyla vücuttan atılır. Dolaşımın tamamen düzelmesi için tedavi 2 ya da 3 ay boyunca haftada birkaç kez uygulanmaya devam edilir.
1988'de Tulane Üniversitesi Halk Sağlığı ve Tropikal Tıp bölümünden Dr.Efrain Olszewer ve Dr.James Carter'ın 2870 koroner arter hastası üzerinde yaptığı bir çalışmada vakaların %93.9'unda EDTA'lı şelasyon tedavisi fayda sağlamıştır.Virginia, Troutdale'den Dr.Elmer Cranton'ın tahminine göre şelasyon tedavisi vakaların %85'inde bypass cerrahisine gerek kalmasını engelleyebilir. Bilinen protokol dahilinde ve süresinde uygulandığında şelasyon tedavisinin ciddi bir yan etkisi bildirilmemiştir.
Dr.Gordon'a göre EDTA'lı şelasyon tedavisi koroner arterlerin duvarlarındaki kalsifikasyonu azaltmada başarısız olsa bile bypass cerrahisi adaylarında yararlı olabilir. Bunun nedeni kalp krizi, felç ve diğer kardiyovasküler hastalıkların %85'inin sebebinin kırılgan, kalsifiye olmamış arter plağı ve takip eden pıhtı oluşumuna bağlı olmasıdır.