Yanıklar nedene, yoğunluğa ve yanığın bulunduğu vücut kısımlarına göre farklılık gösterir. Doku hasarının şiddetine bağlı olarak derecelerine göre sınıflandırılırlar: Birinci derece yanık derinin epidermis adı verilen en dış tabakalarında kızarıklık ve şişmeye neden olur. İkinci derece yanıklar kızarıklık, şişme ve kabarma oluşturur. Hasar epidermisin altına, derinin daha alt tabakaları olan dermise dek uzanır. Tam kalınlıkta yanıklar da denilen üçüncü derece yanıklar çok ağır skarlaşmaya neden olacak şekilde derinin tamamını derinlemesine yok eder. Hasar alttaki yağ, kas ya da kemik tabakalarına dek uzanabilir. Üçüncü derece yanıkların tıbbi bakıma ihtiyacı vardır. Yanıklar, Kuzey Amerika’daki ölümlerin üçüncü ana nedeni durumundadır.
Bir yanığın şiddetine, vücut yüzey alanının (VYA) miktarı ile birlikte yanığın derinliği ölçülerek karar verilir. Eğer kişi VYA’sının %10’undan fazlası üzerinde üçüncü derece yanığa ya da bir yetişkin VYA’sının %25’inden fazla ve bir çocuk VYA’sının %20’sinden fazlasında ikinci derece yanığa sahipse, o kişinin kritik ya da önemli bir yanığa sahip olduğu düşünülür.
Bu tip yanıklar ciddidir ve bu konuda uzman bir hastanenin yanık ünitesinde tedavi edilmelidir. El, ayak, yüz, göz, kulak ve genital organları içine alan yanıklar da kritik olarak görülür. Birinci ya da ikinci derece yanıkların bir yetişkinin vücudunun %15-25’ini ya da bir çocuğun vücudunun %20’sini ya da üçüncü derece bir yanığın, VYA’nın %2-10’unu kapladığı durumlara ise ortalama yanıklar denir. Bu yanıkların da tıbbi bakıma ihtiyacı vardır.