Doshaların birikmemiş ve kendi yerlerinde olması, iç ve dış dünyamız arasında uyumlu bir yaşam sürüyor olmak, sevgi alışverişinde bulunabilmek, berrak bir zihin ve algı, güçlü ve esnek bir beden ve huzurlu bir ruha sahip olmak demektir.
Ayurveda, bize tüm bu alanlara ulaşabilecek zenginlikte ve derinlikte birçok sağlam ve güvenilir yöntem sunar. Zira 5-6 bin yıllık geçmişi ile defalarca güvenirliliğini kanıtlamıştır. Ayurveda'ya göre herhangi bir yöntem uygulanmadan önce, bu akupunktur, ilaç, masaj veya başka teknikler olabilir, fizyoloji önce toksinlerden arındırılmalıdır. Yoksa uygulanan tedavi mevcut toksinleri dokuların daha da derinine iterek zararı arttırır.
Yüzeysel bir tedavi ile ancak semptomatik iyileşme gerçekleşir. Ancak hastalığın kaynağına ulaşılmamış olunduğu için problemler zamanla yüzeye çıkarak benzer veya farklı bir formda tekrarlanırlar.
Duygusal Çözülme
Tedavi sürecinde ilerlemeden ilk önce duygu ve zihini inceleyip anlamaya çalışalım. Çünkü bunlar çoğu zaman fiziksel hastalıkların kaynağıdır. Öfke, korku, tedirginlik, kıskançlık, tutku ve bağımlılık ve açgözlülük gibi duyguları bilirsiniz. Bize tip bu duyguların bastırılması öğretilmiştir. Dolayısı ile zamanla bu duyguları görmezden gelmeye başlarız. Ve bu zehirler bizi içerden kemirir ve güçsüz düşürürler.Koynumuzda bir yılan besler hale geliriz.Ayurveda'ya göre, kaba düzeyde ki Ego'ya bağlı olarak yaşamını sürdüren bu olumsuz duygu ve düşünceler serbest bırakılmalıdır ki sistemden çözülüp gidebilsin.
Burada serbest bırakma yöntemi: izlemek ve akışa bırakmaktır. Bir tepki vermeden ve müdahale etmeden duygu ve düşüncelerimizin akışını izlemek, sakince durup içeride olanı seyir etmek olumsuz duygu ve düşüncelerin çözülmesini sağlar. Bu bir farkındalık çalışılmasıdır. Çok yoğun ve emek isteyen bir çalışma sürecidir. Gayretle ve sabırla üzerinde durulması gerekir, ancak bu yolla sorunun kaynağına da inilmiş olunur. Farkındalık düzeyinden çıkıldığı taktirde, kökleri içimizde saklı duran olumsuz duygu ve düşünceler başlarını tekrar çıkartacaklardır.
Bu yüzden en büyük ilaç farkındalıktır diyebiliriz. Farkındalık, bilincin ışığıdır. Dikkatimizin doğru kullanılmasıdır. Bilinç ışığının ısısı dikkat köprüsünden geçerek olumsuz duygu ve düşüncelere yansıyınca, Egomuzun kaba düzeyi erimeye ve yumuşamaya başlar. Ancak dikkat yargısız ve tarafsız olmalıdır, çünkü yargı ego'dan gelir. Halbuki burada ego'nun çerçevesinden uzaklaşarak saf bilincin aydınlatıcı ışığından bakmaya niyet ederiz.
Böylece karanlık olan taraf aydınlanır. Bu dönüşüm meydana getirir. Duygu ve düşünceler bilinç ateşinde eritilmiştir. Yabani otların temizlenmesi ile toprak yeniden sağlıklı mahsul verebilir. Bunlar Sevgi ve şefkat'dir. Zihnin zehirli tohumları temzilendiğinde, daha derinde durup varlığını daimi sürdüren sevgi duygusu kendiliğinden filizlenir. Dikkat engellenmediğinde öze, yani evine doğru kayar ki burası Kalb'tir. Kalb ruha bağlıdır. Ruh da sonsuz hayattır. Kalbin, yani Sevginin ateşi tüm hastalıkları şifalandıran yegâne ilaçdır.